Spójrz na moją spódnicę. Uczennica po szkole myśli o nauczycielu.

Nie mogła zaprzeczyć, że ten mężczyzna doprowadzał ją do szaleństwa, jej nauczyciel, tak był jej nauczycielem, ale to trochę na wyrost, za każdym razem, gdy brała udział w zajęciach nie mogła się powstrzymać, czuła jak jej soki spływają po nogach, sutki twardnieją na jego głos, a przede wszystkim władczy sposób w jaki zawsze na nią patrzył.  Nigdy nie zrobiła nic, żeby zwrócić na siebie jego uwagę, nawet jeśli za tym umierała, nie sądziła, że to możliwe, żeby chciał coś z nią zrobić, w końcu była tylko małą dziewczynką. Tak właśnie myślała, gdy wróciła do domu i zauważyła, że jest sama, pobiegła do swojego pokoju, rozebrała się i zaczęła się pieścić, przypominając sobie ton głosu, którym profesor czytał tego popołudnia, albo to, jak na niego patrzyła, gdy się schylała, na pewno widział jej dekolt.